handige letters: chair van Eric Ku

Dit is een ontwerp van Erik Cu. Hij heeft van de letters C-H-A-I-R daadwerkelijk een stoel (chair) gemaakt.

Hij zegt hier zelf over: 'An inspiration from the American contemporary artist Joseph Kosuth, One and Three Chair. Instead of giving new definition, I redefined the concept of a chair by using alphabet. One is able to construct a chair by assembling the redesigned alphabets.'

Kijk voor nog meer moois ook eens op zijn blog: http://eric-ku.blogspot.com/

toevallige letters: Z

originele letters: namen

Namen

Letters in namen kunnen veel betekenen. Ook al klinken ze vaak hetzelfde. Toen ik ooit, als jonge tiener, de televisieserie "Het Wassende Water' bekeek, was ik helemaal weg van een van de hoofdrolspelers: Thom Hoffman. Het feit dat hij niet gewoon Tom heette, maar Thom, maakte hem nog aantrekkelijker. En als je Marc heet, ben je ook anders dan Mark, die toch wat gewoner is. Kees is een boerenpummel, maar Cees al veel verfijnder (komt ook door Dhr. Nooteboom, denk ik).  Cor is een hele gewone wat ouderwetse naam, maar Kor is moderner en meer bij de tijd. Monique is chique en Moniek is niet zo sjiek. Maikel is lekker jaren zeventig en Michael duidt op Engelse voorouders. Carolien draagt een bloemetjesjurk en Karolien een broekpak. Aymee, Amy of Emie, het maakt nogal verschil, terwijl je dat verschil niet hoort. Anya is heel ander meisje dan Anja en ik betwijfel of Jusztin zijn ouders heel dankbaar is voor die naam.  ('Neehee, met eerst een s en dan een z.')

Dat geharrewar met letters in namen om maar zo origineel mogelijk te zijn, is soms hilarisch, soms prachtig en soms gewoon zielig voor het kind. Ik zelf heb drie zonen: Julian (spreek uit Julian, en dus niet: Djuliën), Finn ('O, met twee ennen?', zei laatst iemand. Ja natuurlijk, ik ga mijn kind niet naar een nationaliteit noemen) en Pepijn (daar is niets moeilijks aan). Als het meisjes waren geweest, hadden ze Ilse, Ilse (de eerste werd een jongetje, duh) en Christel geheten. Of Kristel, daar was ik nog niet over uit. Maar dat het verschil maakte wist ik wel. We hebben ook nog getwijfeld over de jongensnaam Emil of Emiel, maar zeker niet Emile. Want zo heet die Ratelband en daar willen we niet mee geassocieerd worden, stel je voor! Op internet kun je heel veel originele namen vinden. Of beter gezegd: origineel geschreven. Hier volgt een bloemlezing: (Yett is toch wel een ander meisje dan Jet van de beroemde leesplank)

meisje: 

Jaelynn

Tenequa

Abbeygail
Adrijana

Andreea

Anneliz

Annasthasia

Djuulz

Djuulie

Iness

Jacqueslynne

Jacqui

Klaudia

Kristell

Lysbeth

Zooey
Zarah
Yzabelle
Yett
Qyara



jongen:
Adryaan
Aghilès
Ariyan
Baz
Binq
Brooklynn
Celvin
Charlee
Djaimie
Djason
Djego
Elgereau
Fabi-jan
Fhenix
Haajo
Julean
Zwen
Qiyaro
Qwincy

Heb je zelf een origineel geschreven naam of ken je iemand, laat het me dan weten. Ik ben nieuwsgierig.

Toevallige letters: K

Toevallige letters: V

Gemixte letters

Eindelijk! Daar ben ik weer na weken van afwezigheid. Er moet toch ergens een psychologische verklaring zijn dat ik kamp met een soort van vrees om weer verder te gaan met mijn blog als ik er een tijdje niets aan heb gedaan. Ik heb tenslotte ideeën genoeg, research gedaan, informatie verzameld en houd mijn ogen wijd open voor allerlei soorten letters in real life en op het internet. Ik heb zelfs, vanaf 1 januari jl., tijd genoeg. Wat er dan wel aan schort? Ik weet het niet zo goed. Een soort drang om het perfect te doen, terwijl ik weet dat perfect niet bestaat. Een soort laksheid, terwijl ik het toch leuk, ontspannend en onderhoudend vind? Een gedoe om te schrijven, te knippen en te plakken. En om het vervolgens op twitter rond te bazuinen en om het wereldkundig te maken?  Misschien zie ik door de bomen het bos wel niet meer, waar moet ik beginnen, welk onderwerp ga ik aansnijden? Of ben ik stiekem bang voor de reacties, bang dat men me 'stom' bezig vindt? Terwijl me dat eigenlijk allang niet meer kan schelen. Ach. Het maakt niet uit. Ik ben er weer. Ik schrijf weer. Ik heb er weer lol in.


Gemixt en gehusseld

Zo en dan nu het onderwerp van vandaag: Gemixte letters. Ik zag een  filmpje op youtube dat me inspireerde.

Volgens een onderzoek aan de universiteit van Cambridge maakt het niet echt uit in welke volgorde de letters in een woord staan, als de eerste en laatste letter maar goed zijn. De rest kan door elkaar gehusseld worden en je begrijpt nog steeds uitermate goed wat er staat.



Vervolgens wordt dit hele gebeuren behoorlijk ontkracht. Een-, twee- en drieletterwoorden doen al niet mee. Vierletterwoorden zijn ook simpel, want alleen de twee middelste letters kunnen gehusseld worden. Eitje! Het wordt een stuk lastiger bij lange woorden en ook daar hebben de makers van de tekst hierboven over nagedacht. Nu staat er Cmabrigde voor Cambridge. Maar zou je dat ook zo snel lezen als er Cgibramde zo staan? Waarschijnlijk niet.


Kan ik ook (toch?)!

Toch is het een interessant gegeven dat je de tekst hierboven nog redelijk goed kunt lezen. De woorden zijn tenslotte wel door elkaar gehusseld, maar ze zijn dicht bij de oorspronkelijke plek neergezet. Tijd voor een testje. Eens kijken of ik het ook kan:

Om geod na te knneun dkenen oevr een gshcekite tkest, blseoot ik erest maar enes een lkeker gals wijn voor mzelef in te sechkenn. Dan kan ik npipen en dkneen telgijek! Neit selcht voor een lgiktenetdure, tcoh? (Bhelave dat odrnetsrepete wrood dan.)