Exposerende letters: Leestekenen

Op maandag 13 augustus scrollde ik door mijn twitterberichten, las en hier en daar wat. Tot ik op een bericht stuitte van het museum Meermanno in Den Haag. Iets over letters. Daar heb ik natuurlijk een sensor voor, mijn aandacht was meteen getrokken. Ik las snel: tentoonstelling, Joke van Leeuwen, fotowedstrijd 'Toevallige Letters'. Huh? Toevallige letters? Zo noem ik mijn 'gevonden' letters in de natuur, op straat, in een voorwerp, et cetera altijd. Zouden ze hier hetzelfde bedoelen?

Ja. Ze bedoelden hetzelfde. In museum Meermanno is (bijna was) een tentoonstelling ingericht door Joke van Leeuwen 'Leestekenen' met een bijbehorende fotowedstrijd: Heb je ooit ergens een toevallige letter gefotografeerd, stuur hem dan in voor 15 augustus, was de strekking. Nou toevallig heb ik al vele toevallige letters gefotografeerd! Ik heb er direct twee ingestuurd, maar er zaten al heel wat mooie exemplaren bij. Maar belangrijker voor mij was om die tentoonstelling te bezoeken. Hij loopt tot 19 augustus en gaat over het 'hechte samengaan van beeld en tekst.' Er wordt naast het werk van Joke van Leeuwen zelf en de collectie van Meermanno vooral aandacht gegeven aan de letters van het alfabet.

Gisteren, donderdag 16 augustus toog ik met twee zonen en mijn moeder richting Den Haag. Het is een prachtige tentoonstelling in een prachtig gebouw. Ik zou hier wel de hele tekst die Joke van Leeuwen geschreven heeft voor 'Leeslint', het blad van Meermanno willen overschrijven. Hoe haar fascinatie voor letters al op jonge leeftijd begon. Hoe het alfabet voor ons al zo vanzelfsprekend is geworden, maar dat voor kinderen nog helemaal niet zo is. Over ABC-boeken die er in allerlei vormen en maten bestaan, over de oude prachtige miniaturen 'waarop een hoofdletter soms bijna verdwijnt in de rijkdom van een afbeelding', over oude foto's waarop haar vader samen met anderen letters vormen....

Speciaal voor de tentoonstelling heeft Joke van Leeuwen een nieuw beeld-ABC gemaakt, in een mengvorm van tekeningen en collages van oude gravures. Die heb ik uiteraard meteen in postervorm gekocht. En ze heeft een jaar lang allerlei vormen gefotografeerd die onbedoeld op een letter lijken, de 'toevallige letters'. Jammer dat daar geen poster van gemaakt is, het zijn mooie letters geworden, zoals bijvoorbeeld de twee rietstengels die samen met hun weerspiegeling de letter K wordt.

foto: Joke van Leeuwen

Ik heb genoten van de tentoonstelling, mijn achtjarige zoon was vooral gefascineerd door de vele televisies waar Europeanen in hun eigen taal het alfabet opzeggen. Mijn driejarige zoon werd door oma gewezen op zijn eigen letter, die hij al van verre herkent: de P, waar hij verrukt op reageerde. Het mooiste vonden ze trouwens de Lettertuin, onderdeel van Meermanno, die niet tot de tentoonstelling behoort, maar er wel goed op aansluit.

Een aanrader voor de letterliefhebber dus. Jammer dat ik er zo laat achter kwam en dat hij nog maar tot en met a.s. zondag te zien is. Maar mocht je nog tijd hebben, ga er dan zeker even heen!