Voorlezen is leuk. En het is goed voor de kinderen. Zo leren ze veel over de wereld om zich heen. Hun woordenschat wordt vergroot. Ze krijgen interesse in tal van zaken. Ze leren geconcentreerd luisteren. Het wekt hun fantasie op. Je bent even met heel je aandacht bij het kind. Ze slapen daarna beter. Maar het is soms goed dat ze nog niet zelf (kunnen) lezen. Want het gaat ook wel eens fout.
Zo dacht ik tijdens het voorlezen van het boek 'Het slimme kleine eendje': wachelen? Een eend waggelt toch? Met dubbel g. Niet met ch. En tja, zo'n boek lijkt dan toch een autoriteit te zijn. Er wordt immers geld mee verdiend. Iemand die er zelf geld voor krijgt, heeft dat opgeschreven. Anderen lezen dat na. En dan toch wachelen opschrijven.
Ik heb het zelfs in de Van Dale opgezocht. Gewoon, om zeker van mijn zaak te zijn. En ja hoor, wachelen bestaat echt niet.
Er staat trouwens nog een fout in het boek. Op een van de laatste bladzijden verzucht de hoofdpersoon Flap: 'Hij (de vos) denkt aan nooit iets anders als eten!' Het moet natuurlijk geen als zijn, maar dan. De Nederlandse Taalunie geeft hierbij echter wel aan dat het door velen niet meer wordt afgekeurd, maar dat het officieel nog steeds fout is. Op termijn zal iedereen waarschijnlijk na het woord anders als gebruiken. Net als het woord hun in zinnen als: 'Hun zijn op vakantie geweest.' Ik probeer het bij mijn kinderen er nog uit te krijgen. Maar ik vrees het ergste. Laatst verbeterde ik Finn (6 jaar). Hij speelde een spel met zijn broer op de computer en riep: 'Hun met de blauwe truitjes aan gaan de verkeerde kant op! Pak ze!' Waarop ik zei: 'Zij met de blauwe truitjes aan, Finn'. Hij keek me verwonderd aan en zei: 'Nee hoor, mama, het zijn jongetjes en zij zijn meisjes dus dat kan niet.' Tja, daar ga je dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten